Soms geef ik van die lessen waar ik zelf meer van denk te leren dan mijn leerlingen. Deze week is dat weer zo’n week. Ik ben er achter dat ik met dat niet stelen nog al moeite heb. Nu denkt iedereen vast dat ik als respectabele vrouw geen moeite zou moeten hebben met stelen, maar ik blijk het mis te hebben.
Afgelopen weken ben ik bezig geweest met het achtvoudig pad van yoga in mijn yogalessen te bespreken (zie vorige post). Deze week ben ik bezig met Asteya (niet stelen) en dit maakt onverwacht veel bij mij los. Zoals ik het zie betekent Asteya het niet nemen wat niet van of niet voor jou is. Ik dacht dat ik deze week het zou hebben over het niet “stelen” van houdingen die niet voor jou werken, dat je daarmee van je gezondheid steelt. Maar terwijl ik de les aan het geven was kwamen er allerlei inzichten in mij op. Ik denk dat de behoefte om te “stelen” voortkomt uit een gevoel van niet genoeg te zijn en/of niet genoeg te hebben. Dit kan om een yogahouding gaan, maar het kan ook gaan over geluk, gezondheid, wijsheid, liefde enzovoorts. Dit gevoel van niet genoeg te zijn of niet genoeg te hebben maakt ons ontevreden en zorgt ervoor dat we onszelf afleiden uit het nu. We gaan terugdenken aan vroeger toen alles beter was of we gaan fantaseren over de toekomst waar alles weer beter zal zijn. Wat maakt dat we ook nog gaan stelen van het huidige moment. We stelen onze aandacht voor het nu van onszelf.
Ik steel redelijk veel van mijzelf besefte ik mij deze week. Ik ben altijd opzoek naar nog gezonder te zijn, nog fitter, nog wijzer. Ik steel daarmee mijn aandacht van het nu, maar ik steel daarmee ook van mijn eigen geluk en tevredenheid. Ik beroof mezelf zonder dat ik het door heb. Ik leef chronisch met het idee dat ik van mezelf niet goed genoeg ben en meer zou moeten kunnen, zijn en weten. Herken jij dat ook, nu ik dit zo schrijf? Moet jij ook van jezelf alsmaar beter en meer?
Ik leerde dat als ik met mijn aandacht in het heden ben, ik eigenlijk meer dan genoeg heb. Veel meer dan genoeg zelfs. Ik heb een gevulde buik, ik heb het warm en ben droog, ik doe dingen die ik leuk en waardevol vind, ik heb een fijne familie en lieve vrienden enzovoorts. Ik ben en heb niet alleen genoeg, ik heb een overvloedig leven. Ik ben in dit moment helemaal compleet en heel. Ik hoef helemaal niet nog honderd boeken te lezen of duizend uren te mediteren, meer te werken en te sporten. Ik ben NU al een fijn en heel persoon. En wat voelt het heerlijk om mij dat te beseffen. Ik hoef mijzelf niet meer te bestelen! Wat een geweldig inzicht.
Welke inzichten heb jij opgedaan deze week? Lukt het jou om met je aandacht in het NU te blijven?
SunnyYoga 